Czasem każdy z nas cofa się w czasie myślami. Kiedy chcemy zasnąć, staramy się wyłączyć myślenie i wtedy najłatwiej jest stracić kontrole nad własnym umysłem. Myśli wędrują swoimi własnymi ścieżkami od wspomnień do wspomnień, tworzą schematy, wyimaginowane przypadki, kreują sytuacje, które prawdopodobnie nigdy nie będą miały miejsca. Doszukują się najświeższych ran, rozgrzebują je, bądź dokopują się do tych starych, prawie zagojonych. Drapią blizny. Wyłącz zegar, weź 10 spokojnych, głębokich wdechów, pozwól im odejść. To przypomina sztorm na morzu. Kiedy odpuszcza morze zostaje wzburzone, mętne, lecz ciche. Granat głęboki. Zanurzę się w tę ciszę i głębie, może gdzieś tam Ciebie znajdę. 

I mam Cie.