Budzę się. 

Patrząc dookoła na świat pogrążający się w narastającym chaosie. 

Czuję niepokój, a jednocześnie wewnętrzne zmęczenie, które sprawia błędne wrażenie, że już nic nie mogę czuć.

Chodzące podręczniki z zakamarków podświadomości chcą mnie zasypiać swą tajemną wiedzą, która sprawi, że przejdę na ciemną stronę mocy. 

Wysilając się na ostatni ruch wysyłam anonimową wiadomość do wszech materii o pomoc. 

Powstała smuga po owej wiadomości rozświetla mój umysł. 

Daję chwilę ukojenia myśli. 

To chyba nadzieja na lepsze jutro.

Ciąg dalszy zdjęć z Włoch. 

Ciężki jest powrót po takich przeżyciach do szkoły, ale cały tydzień już prawie zaliczony. Jutro nie na lekcjach tylko gram na gitarze na zakończeniu trzecich klas, więc jestem zwolniony. Tylko w poniedziałek do szkoły i DWA TYGODNIE WOLNE !